استعفای مدیرعامل استقلال خوزستان در پی تنش‌های مالی و مدیریتی

به قلم یاسین اقبال خبرنگار پایگاه خبری همای پرس کیوان بابادی، مدیرعامل باشگاه استقلال خوزستان، در تاریخ (۱۹ آذر ۱۴۰۴) از سمت خود استعفا داد. این استعفا در پی عملکرد ضعیف تیم و فشارهای هواداران و همچنین اختلافات عمیق درون‌سازمانی رخ داد.

بابادی در اظهارات خود استعفا را اقدامی برای “ایجاد شوک” در تیم عنوان کرد. وی همچنین ادعا کرد که به دلیل امتناع از همکاری با برخی بازیکنان، مدیران برنامه‌های آنان و کانال‌های تلگرامی خاص تحت فشار قرار گرفته و مشکلات مالی باشگاه را عامل اصلی عدم پرداخت به موقع حقوق بازیکنان و چالش‌های عملیاتی دانست.

شایعه جانشینی و نقش بهنام ابوالقاسم‌پور

اگرچه شایعاتی درباره انتصاب بهنام ابوالقاسم‌پور (مشاور پروازی فعلی باشگاه) به جای بابادی مطرح شده، اما در زمان نگارش این خبر، این انتصاب به طور رسمی تأیید نشده است. ابوالقاسم‌پور در حال حاضر معاون ورزشی باشگاه است. وی پیشینه‌ای پرحاشیه دارد و به دلیل مواضع تند در مذاکرات نقل‌وانتقالات و انتقاداتش از فساد در آکادمی‌های فوتبال شناخته می‌شود.

مسئله “مدیران غیربومی” و فشارهای خارجی

بابادی پیش از این در مصاحبه‌ای به صراحت از “افراد غیربومی در تهران” که “با دو ریموت فوتبال خوزستان را مدیریت می‌کنند” انتقاد کرده بود. وی مدعی شد که حدود ۹۰٪ از مدیران استانی در خوزستان غیربومی هستند و نسبت به افول فوتبال و صنعت این منطقه “درد” ندارند. برخی گزارش‌های داخلی نیز از کشمکش قدرت در باشگاه و ایجاد عمدی موانع مالی برای تحت فشار قرار دادن بابادی خبر داده‌اند. این ادعاها تا حدی نگرانی‌های مطرح شده درباره نفوذ عوامل غیرمحلی در سرنوشت باشگاه را تأیید می‌کند.

تأکید بر نیروهای بومی و نقش امیرحلیفه اصل

در میان این آشفتگی‌ها، امیرحلیفه اصل، سرمربی بومی خوزستانی تیم، موقعیت خود را حفظ کرده است. بابادی در بیانیه استعفای خود، خلیفه اصل را “انسان پاکی” خواند و از وی حمایت کرد. حفظ این چهره بومی و با سابقه محلی، برای هواداران و افکار عمومی خوزستان موضوعی با اهمیت است.

وضعیت کنونی استقلال خوزستان را می‌توان ترکیبی از بحران مالی حاد و منازعات مدیریتی توصیف کرد که به استعفای مدیرعامل انجامید. آینده باشگاه به تشکیل هیئت مدیره جدید، حل مشکلات مالی و ایجاد ثبات بستگی دارد. نقش سرمربی بومی و پرسنل محلی در این میان کماکان مورد توجه ویژه است.