هما پرس، شورای محترم شهری که روزی با انبوهی از وعده‌های رنگارنگ، شعارهای پرطمطراق و امیدهای بزرگ بر صندلی‌های تصمیم‌گیری تکیه زد، امروز در برابر ابتدایی‌ترین پرسش مردم سکوت پیشه کرده است. پرسشی ساده اما بنیادی:
سرنوشت آن وعده‌ها چه شد؟

شما با شعار «شفافیت» در رقابت‌ها حاضر شدید و اعتماد عمومی را به‌عنوان سرمایه سیاسی خود به دست آوردید. اما امروز، شفافیت جای خود را به جلسات پشت درهای بسته داده است. تصمیم‌هایی که مستقیماً با زندگی شهروندان گره خورده، در فضایی گرفته می‌شود که مردم و حتی رسانه‌ها از کم‌وکیف آن بی‌خبرند.

شما با ادعای «مردمی بودن» وارد میدان شدید، اما اکنون کوچک‌ترین نقد را تاب نمی‌آورید. صداهای پرسشگر و مطالبه‌گر که باید چراغ راه خدمت باشند، با برچسب مخالفت یا تخریب خاموش می‌شوند. این تغییر رفتار نه تنها فاصله‌ای عمیق میان شما و مردم ایجاد کرده، بلکه به بی‌اعتمادی عمومی دامن زده است.

قرار بود شهر را متحول کنید؛ از بافت فرسوده تا حمل‌ونقل عمومی، از فضاهای فرهنگی و ورزشی تا ساماندهی اقتصادی و اجتماعی. اما آنچه امروز پیش چشم مردم است، تنها جابه‌جایی صندلی‌ها، استعفاهای بی‌توضیح، اختلافات پنهان و بازی‌های پشت پرده است. پروژه‌های نیمه‌تمام روی هم انباشته شده و برنامه‌های بلندمدت به حاشیه رانده شده‌اند.

این روند نه شایسته شأن و جایگاه شورا است و نه قابل پذیرش برای مردمی که شما را با رأی خود به نمایندگی برگزیدند. باید به یاد داشت که این صندلی‌ها، امانتی است گران‌بها که با رأی و اعتماد مردم به دست آمده، نه امتیازی شخصی برای کسب قدرت یا موقعیت.

امروز مطالبه شهروندان روشن و غیرقابل چشم‌پوشی است:
یا با شجاعت و صداقت، گزارش کامل و شفاف از عملکرد خود ارائه دهید، از وعده‌ها و میزان تحقق‌شان بگویید و به مسئولیت‌های خود پایبند بمانید،
یا با همان شجاعتی که روز نخست برای ورود به میدان داشتید، جای خود را به کسانی بسپارید که آماده خدمت واقعی و پاسخگویی بی‌قیدوشرط به مردم باشند.

صدای مردم را بشنوید.
اعتماد را بازسازی کنید.
و به یاد داشته باشید که سکوت، نه تنها پاسخ نیست، بلکه خیانت به اعتماد عمومی است.

پاسخگو باشید… یا بروید!